Asude - Pabucumun Ajanı

Asude kitaplarını merak ettiğim yazarlardan biriydi. İlk ve en çok okunan kitabı Pabucumun Ajanı ile yazarın kalemiyle tanışmış oldum ama maalesef beklediğimi bulamadım.

Romantik komedi türünü seven biri olarak bir Türk yazarın kitabını okumak beni heyecanlandırmıştı. Kitabı sevdiğim takdirde hemen yazarın bütün kitaplarını satın alıp okumaya hazırdım.  Şimdi ise yazardan başka bir kitap okumayı düşünmüyorum.

Bu türde sürpriz sonlar, inanılmaz olaylar, insanı şaşkınlığa sürükleyecek gelişmeler beklemem. Sonuçta ne istediğimiz belli. Âşık olunacak bir erkek karakter, güzel bir tanışma, romantik diyaloglar ve mutlu son. Pabucumun Ajanı’na baktığımızda ben âşık olunacak bir başrol göremedim. Kitapta çok övülse de Tuna Üstüner(Kitapta adamdan sürekli adı ve soyadıyla bahsedilmesi de bir yerden sonra baydı. Tuna de geç işte.) bence itici, kaba ve kendini beğenmiş biri olarak yazılmış. Âşık olmayı geçtim hoşlanılacak bir tarafı bile yok ama karakterimiz doğru dürüst bir iletişim kurmadığı hatta sürekli aşağılandığı adama deli gibi âşık oldu. Gerçi bence baş kadın karakterimizin de pek elle tutulur bir tarafı yoktu. Aynı işyerinde çalıştığı Lale’ye ve ev arkadaşına bazı bölümlerde bildiğiniz kötü davrandı.  Romantik kitapları okurken kendimle özleştirdiğim, keşke yerinde olsaydım dediğim karakterlerden biri olmadı Deniz.

Bu kitap 496 sayfa değil de 350-400 sayfa olsaydı belki daha çok beğenebilirdim. Bu haliyle bende okuyorum okuyorum bitmiyor hissi uyandırdı. Neyse ki sonrasında bir Stefan Zweig kitabı okudum da kendime geldim.

Yazarın seveninin çok olduğunu biliyorum ama benim bir daha okumak istemediğim bir yazar oldu. “Kitabı çok olumsuz eleştirmişsin.” dediğim için sevgili Belle’nin Kütüphanesi’nden özür diliyorum. Çok haklı eleştirileri varmış.

Siz Pabucumun Ajanı’nı ya da yazarın başka bir kitabını okudunuz mu? Yazar ve kitapları hakkında neler düşünüyorsunuz? Fikirlerinizi benimle paylaşırsanız sevinirim. Yeni yazılarda görüşmek üzere…

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Himono Onna: Japonya’da kullanılan bir tabir. İş hayatında ve dışarıda görüntüsüne dikkat etse de evinde tam bir pasaklı olan, dağınık, aynı zamanda evlenememiş kadınları ifade ederken kullanılır.