AYŞE KULİN – FÜREYA

Ayşe Kulin, otobiyografik üçlemesinin son kitabı Hayal’de Füreya kitabı için  şöyle yazmış: “Füreya’yı kendi denizlerimde yüzüyor olmanın verdiği rahatlıkla, haz ve keyif içinde yazdım. Belki de bu yüzden en çok Füreya’yı sevdim kitaplarımın arasında. Ben ki her yeni kitabın basımında, daha iyisini yapabilirdim diye hayıflanmış, keşke her şeyi yeni baştan yazabilsem demişimdir. Füreya’da yapabileceğimin en iyisini yaptığıma emindim. Bir virgülünü bile değiştirmeyeceğim yegâne kitabımdır Füreya. Dilerim bir gün çok güzel bir film olur.”

Kitapta seramik sanatçısı Füreya Koral’ın hayatı anlatılıyor. Füreya Koral kitabı okuyana kadar bildiğim, tanıdığım bir isim değildi. Ayşe Kulin’in kalemini sevdiğim için okumak istedim. İyi ki okumuşum diyorum. Kitabın başrolünü tanımasam da çevresindeki insanlar arasında tanıyıp sevdiğim çok isim varmış.

Öncelikle Füreya’nın babası Mustafa Kemal’in Harbiye’den sınıf arkadaşıymış. Bu yüzden daha çocuk yaşlarda Atatürk’le tanışıyor Füreya. Daha sonra Atatürk’ün yakın çevresinden biriyle yaptığı evlilik sonucunda sık sık görüşüyorlar. Atatürk’ün meşhur sofralarının daimi üyesi oluyor.

Cevat Şakir dayısı. Gazete yazılarından dolayı Bodrum’a 3 yıl sürgün cezası alıyor. Orada yaşadığı sürede ünlü öykücümüz Halikarnas Balıkçısı oluyor.

Füreya’nın açtığı sergilerde birçok ünlü isim bulunuyor. Hatta o zamanlar yazar olarak ismini duyurmamış ama sanata meraklı olduğu için, sergiyi görmeye gelen ünlü biri daha varmış: Teşvikiye çevresinin havagazı sayaç memuru: Yaşar Kemal.

Füreya’nın çevresinde Mina Urgan, Ferit Edgü, Ahmet Hamdi Tanpınar, Ahmet Kutsi Tecer, Melih Cevdet, Sabahattin Eyüboğlu gibi birçok tanıdık yüze rastlıyoruz. Ne ailesinin zenginliği ne sanat alanındaki başarıları. Sırf bu sanatçı, yazar çevresi için kıskandım Füreya Koral’ı.

Ayşe Kulin’in üslubu malum, çok akıcı. Bir de ben kitabı cep boy olarak okuduğum için dakika geçmeden yeni sayfaya geçmek insana çok okudum hissi veriyor. Füreya Koral’ı tanımasanız bile Atatürk’e, birçok sanatçıya rastlamak ve Osmanlı’dan Türkiye Cumhuriyeti’ne geçişi görmek için Füreya’yı okumanızı öneririm.

Siz Füreya’yı okudunuz mu? Okumayı düşünüyor musunuz? Ayşe Kulin’in üslubunu seviyor musunuz? Yorumlarınızı bekliyorum. Yeni yazılarda görüşmek üzere…

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. “Hiç düş kırıklığına uğramayanlar, hiç umut beslememiş olanlardır.” Bernard Shaw

2. Mantık evliliği yapmak için o henüz çok genç. Sen de aşk evliliği için geç kaldın.

3. (Füreya, Atatürk’ün naaşının 21 Kasım günü Etnografya Müzesi’ne götürülüşünü babasına yazdığı mektupta anlatıyor.) Sizlerin topraklarımızdan dişinizle tırnağınızla söküp attığınız İngiliz askerleri, Fransız askerleri ve daha nice yabancı asker, tören elbiseleri içinde sıraya girmiş, silahlarının namlularını ve başlarını aşağıya eğmiş, ağır ağır ilerliyorlardı… Müzenin önünde bekleyen sefirlerin, yabancı generallerin arasında yaşlı biri dikkatimi çekti. Atatürk’ün tabutu önünden geçerken, elindeki mareşallik asasını yukarı kaldırarak onu askerce selamladı. Gözlerinde yaşlar vardı. “Kim bu yaşlı asker?” diye sordum Kılıç’a(Ali). Çanakkale’de Atatürk’ün karşısında savaşmış, yenik düşmüş ve ayağının birini o savaşta kaybetmiş olan İngiliz Mareşali Birdwood’muş meğer.

4. Kadınların kocalarıyla aralarında mutlaka çok yaş farkı olmalı. Büyükannelerimiz yaşlı erkeklere vararak ne kadar doğru yapmışlar. Yıprandıklarında, kocalarının başkalarına bakacak hâli kalmıyor.