IAN McEwan - FINDIK KABUĞU

Kitap Ağacı Adana grubumda aralık ayında okuduğumuz iki kitaptan biri Fındık Kabuğu idi. Sabit Fikir’in En İyi 50 Roman seçkisinde 41.sırada seçilen kitabı duymamış olabilirsiniz. Yazarın Çocuk Yasası daha çok bilinen kitabı, hatta gruptan kitabı okumuş arkadaşlara göre daha iyi olan kitabı. Ben yazardan sadece Fındık Kabuğu’nu okuduğum için karşılaştırma yapamayacağım.

Kitabın çok ilginç bir konusu var. Kitabımız anlatıcısı bir cenin. Anne karnındaki bir bebek. Annesinin babasını aldatıp amcasıyla aşk yaşadığının farkında. Konuşulan ve annesinin hissettiği her şeyin farkında. Annesi ve amcası, babasını öldürmeye çalışınca onlara engel olmaya çalışıyor. Bunu başarıp başaramayacağını da kitabı okuyarak öğrenebilirsiniz.

Ben kitabı sevdim. Yer yer çeviriden kaynaklandığını düşündüğüm anlamsız cümleler olsa da yazarın dili hoşuma gitti. İlginç bir konuyu akıcı şekilde ele almış. Özellikle yarısından sonra çok heyecanlı bir kitap oluyor Fındık Kabuğu. Cinayet işlenecek mi, yakalanacaklar mı, kaçacaklar mı merak ederken kitabın sonunu getiriyorsunuz.

2017’nin en iyi romanlarından biri sayılan Fındık Kabuğu’nu ben severek okudum. Umarım siz de seversiniz.

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Bir yalan, golftaki usta işi vuruş gibidir, ancak bilerek söylenmediğinde inandırıcıdır.  

2. Bir arada olabilmek için ayrılmak, kucaklaşabilmek için birbirine sırtını dönmek, âşık olabilmek için birbirini sevmekten vazgeçmek. O inandı buna. Ne kadar budala !

3. Aşk biterse ve bir evlilik çökerse, ilk kaybedilen, içtenlikli anılardır, geçmişi dürüstçe, tarafsızca hatırlamaktır.

4. “Can sıkıntısıyla mutluluk arasında fazla bir mesafe yoktur; insan, sevincin sahillerinden bakar can sıkıntısına.” Monsieur Barthes

5. Bir keresinde şöyle bir hesaplama görmüştüm. Eğer ırklar cinsel birleşmeyi şimdiki gibi sürdürürlerse, beş bin yıl sonra dünyadaki herkesin teni aynı soluk kahverengi olacaktır.

6. Negatif özgecilik: Bir başkasına acı çektirmek için insanın kendi canını yakması.

7. Karamsarlık çok kolay, hatta zevkli, her yerde entelektüellerin madalyası ve tacı. Düşünen sınıfları çözüm aramaktan kurtarıyor. Tiyatro oyunlarındaki, şiirlerdeki, romanlardaki, sinemalardaki karanlık düşüncelere bakıp heyecanlanıyoruz. Şimdi de radyodaki yorumları dinleyip. İnsanlık şimdiye kadar asla bu kadar zengin, bu kadar sağlıklı, bu kadar uzun ömürlü olmadığına göre bu anlatılana neden güvenelim? Eğer savaşlarda ve doğum yaparken şimdiye kadar olduğundan çok daha az insan ölüyorsa ve hiçbirimiz bundan önce bilim yoluyla daha fazla bilgiye, daha faza gerçeğe bu kadar kolay ulaşamamış isek, neden güvenelim? Şefkat duygularımız- çocuklara, hayvanlara, başka dinlere, tanımadığımız uzak yabancılara- her gün kabarıyorsa? Yüz milyonlarca insan sefil bir yaşamdan kurtarılmışsa? Batı’da, yoksul sınıflar bile düzgün şehirlerarası yollarda dörtnala giden bir attan dört kat daha hızlı araba kullanırken müziğin büyüsüne kapılarak koltuklarına yaslanıyorsa? Suçiçeği, çocuk felci, kolera, kızamık, yüksek sayıdaki çocuk ölümleri, okuma-yazma bilmemek, idamlar ve devletin rutin hâle gelmiş işkencesi birçok ülkede yasaklanmışken? Yakın zamana kadar bu belalar her yerde görülüyordu. Güneç panelleri ve rüzgâr enerjisiyle çalışan çiftlikler, nükleer enerji ve henüz bilmediğimiz icatlar bizi karbondioksitin pisliğinden, GM ürünleri bizi kimyasal tarımın tahribatından ve en yoksulları da açlıktan kurtaracaksa? Bütün dünyada görülen şehirlere göç geniş arazileri çoraklaştıracaksa, doğum oranlarını düşürüp kadınları cahil köy eşrafının elinden kurtaracaksa? Caesear Agustus’u bir el işçisini kıskanacak duruma getirecek sıradan mucizelere ne demeli: Acısız diş hekimliği, elektrik ışığı, sevdiklerimizle anında temas, dünyada görüp görebileceği en iyi müzik, bir düzine kültürün mutfağı? Ayrıcalıklarla, tattığımız zevklerle gururlanıp duruyoruz ama yine de yakınıyoruz, şimdiye kadar yakınmayanlar da yakında başlar. Ruslara gelince, aynı şey Katolik İspanya için de söylenmişti. Ordularını sahillerimizde bekliyorduk. Çoğu şey gibi bu da olmadı. Birkaç kundaklama gemisi ve onların donanmasını İskoçya’nın kuzey ucundan dolaşmaya mecbur eden yararlı bir fırtına sayesinde mesele halloldu. İşlerin gidişatı bizi hep kaygılandıracak – bu da bilinçli olmanın ağır yeteneğine dâhil.