CENGİZ AYTMATOV – TOPRAK ANA
“Erkekleri askere alınan köylerde
geride kalanların çektiği sıkıntılar etkileyici bir üslupla anlatılır. Eldeki
yetersiz yiyeceğin muhtaç olandan başlanarak dağıtılması, dört gözle beklenen
hasat zamanları, umutların hasat zamanına ertelenmesi, savaş yüzünden ürünün
hemen hepsinin merkezden istenmesi, boşa çıkan umutlar, yine açlık, sefalet,
bir yandan cepheden gelen ölüm haberleri, umutsuz bekleyişler, savaşın uzun
sürmesi üzerine aşağı çekilen cepheye çağrılma yaşı, yine gidenler, ayrılıklar,
gözyaşları... Yani tek kelimeyle ve bütün zulmetiyle; savaş.”
Cengiz Aytmatov’dan savaşın
yıkıcılığına dair mükemmel bir roman. Herkes tarafından okunmalı.
ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Benim anladığım gerçek mutluluğun bir
rastlantı sonucu olmadığını, yaz yağmuru gibi birdenbire başımıza düşmediğini
söylemeliyim. Gerçek mutluluk, yavaş yavaş, azar azar gelir ve bu bizim hayata
bakış açımızla, çevremizle, çevremizdekilere karşı davranışlarımızla doğrudan
doğruya ilgili ve orantılıdır. Mutluluk, birbirini tamamlayan ufak tefek şeylerin
birikmesinden doğuyor.
2.İyilik, yola düşen, yoldan toplanan
bir şey değildir. Tesadüfen ele geçen bir şey değildir. İnsan iyiliği ancak
başka bir insandan öğrenir.
