W. Somerset Maugham-Boyalı Peçe (BCP OCAK)

W. Somerset Maugham, Boyalı Peçe, Türkiye İş Bankası Yayınları, Çevirmen: Meltem Aydın, 228 Sayfa, 7. Baskı, 2020.

Herkese merhaba. On yedi gündür buralarda yoktum. Fark eden ve yorum yazan arkadaşlara teşekkür ederim. Aylarca ortadan kaybolan bloggerlar düşünülürse benim verdiğim ara çok uzun değildi ama öncesinde iki güne bir yazı paylaşınca insanlar merak etmiş. Benim de ortam yok. Bir ilham geliyor, beş yazı yazıyorum, onları iki güne bir yayınlıyorum sonra yirmi gün boyunca hiçbir şey yazasım gelmiyor 😀 Aslında yazmak istediğim çok şey var. Sadece okuduklarımın kaydını tutsam beni bir ay götürür. Hazır tatile girmişken onları bitirmek istiyorum. Yaz aylarında buralarda pek insan olmaz, etraf ıssızlaşır. Umarım siz beni yalnız bırakmazsınız.

Blogları Canlandırma Projesi’ne katıldığımı daha önce yazmıştım. Etkinliği ilk kez duyanlar buradan detayları öğrenebilirler. İsterseniz siz de katılabilirsiniz. Ocak ayının yazısını o dönem yazamamıştım. Sonradan içime dert oldu. Bu sene bu etkinliğin bütün aylarını yazmaya karar vermiştim çünkü. Bu yüzden gecikmeli de olsa bütün ayları tamamlayacağım.

Boyalı Peçe kitabı Çin’de geçtiği için bu kategoriye uygun oldu.

Ben bu kitabın önce filmini izledim ama filmini izlediğimi, hatta kitabın filme uyarlandığını bile bilmiyordum. Kitabın arka kapak yazısını okuyunca “Ben bu konuyu biliyorum.” dedim. Film, Duvak adıyla filme çekilmiş. Başrollerinde Edward Norton ve Naomi Watts oynuyor. Ben Edward Norton sevgimden filmi izlemiş ve çok beğenmiştim. Biraz durağan ama çok etkileyici ve sahici bir aşk öyküsüydü. O filmin, Boyalı Peçe kitabından uyarlandığını öğrenince kitabı da okumak istedim.

Kitabın çok edebi bir dili yok ama anlatımı güzel. İnsanı sürüklüyor. İlk sayfadan itibaren hikâyenin içine giriyorsunuz. Karakter tahlilleri özellikle çok başarılıydı. Karakterler gözünüzde kanlı canlı görünüyor. Bu açıdan kitabı çok beğendim.

Kitap yayınlandığı zaman “Benim hayat hikâyemi yazmışsınız.” denilerek onlarca şikâyet almış. Kitapta anlatılanlar insanlara çok gerçekçi gelmiş. Demek ki benzer olayları yaşayan çok fazla insan var, diye düşündüm. Aslında kitap zaten gerçek bir olaydan esinlenilerek yazılmış ama ufak tefek farklılıklar yapmış yazar.

Kitap ve filmin sonunda farklılıklar var. Ben iflah olmaz bir romantik olduğum için filmin sonunu daha çok sevdim.

Siz Boyalı Peçe kitabını okudunuz mu? Beğendiniz mi? Okumak ister misiniz? Duvak filmini izlediniz mi? Yorumlarınızı bekliyorum. Yeni yazılarda görüşmek üzere.

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Kaba ve beceriksiz biriyim ben. Kastettiğim şeyleri söylemek, kastetmediklerimi söylemekten hep daha zor gelmiştir bana.

2. Konuşmamıştı çünkü söyleyecek bir şeyi yoktu. Ama söyleyecek bir şeyi olmayan herkes susarsa insanoğlu kısa sürede konuşma yeteneğini yitirir diye düşündü Kitty gülümseyerek.

3. –Tüyler ürpertici değil mi?

-Ne? Ölüm mü?

-Evet. Etrafındaki her şeyi fena hâlde önemsizleştiriyor.

4. İnsan işte, eğlencede, dünyada ya da bir manastırda değil; ancak ruhunda huzur bulabilir.

5. Önemli olan sevmek, sevilmek değil. İnsan kendisini sevenlere minnet duymuyor; eğer o sevmiyorsa karşısındaki canını sıkıyor sadece.

6. Bir kadının erdemli olduğu için bir erkeği sevdiği nerede görülmüş?

7. Rabbimden bana huzur vermesini diledim. Gelen cevap bana sanki “Ona ancak arzu etmeyi bıraktığında sahip olabilirsin.” diyordu.

8. Gönül kazanmanın tek bir yolu vardır, o da kendini sevilecek birine dönüştürmektir.

9. En azından geçirdiği son birkaç hafta, bazen başkalarına yalan söylemek gerekse de insanın kendisine yalan söylemesinin her zaman aşağılık bir durum olduğunu öğretmişti.

10. Başarısızlık, başarının temelidir ve başarı, başarısızlığın pusuda beklediği yerdir ama dönüm noktasının nerede olduğunu kim bilebilir ki?

11. Güçlü olan, kendisini yenendir.