MİMLENDİM #11 ŞULE UZUNDERE KİMDİR?

Bizim zamanımızda bebekler sepete oturtulur fotoğrafları çekilirdi :-) 

Sevgili Okuyan Muggle beni haftalar önce mimlemişti ama araya başka yazılar girince hayat hikâyemi yazmak bugüne kaldı. Aslında hayatımı yazsam roman olur (!) ama ben bir blog yazısına sığdırmaya çalışacağım. O zaman başlayalım beni tanımaya J (Okuyan Muggle’ı tanımak isterseniz onun yazısını buradan okuyabilirsiniz).

30 Ağustos 1987 yılında Adana’da doğdum. Eğer erkek olsaymışım adımı Zafer koyacaklarmış ama kız olunca Şule koymuşlar. Babam zafer bayramında doğduğum için kimsenin doğum günümü unutmayacağını ve bütün Türkiye’nin benim doğum günümü kutladığını söyler J Kimliğimi geç çıkardıkları için nüfus memuru kimliğin çıkarılış tarihini doğum tarihi olarak yazmış. Kimliğe göre 9 Eylül’de doğmuşum yani İzmir’in kurtuluşunda. J

Kardeşimle efsane olan fotoğrafımız. Bir daha hiçbir fotoğrafta böyle gülemedim. 

Benden iki yaş küçük bir erkek kardeşim var, adı Gökhan. Onunla çocukluğumuzdan beri çok iyi geçiniriz. Arada yaş farkı az olunca kardeş değil de arkadaş gibi oluyorsun. Yalnız ben üçüncü bir kardeşimin olmasını çok isterdim çünkü bir kardeş bence az. Bir de Gökhan’la yaş farkımız az olduğu için kendimi bildim bileli o var. Ben, benden yaşça küçük, doğumunu büyümesini görebileceğim bir kardeşim olmasını isterdim. Bizimkiler de zamanında bir çocuk daha yapmadıklarına pişman oldular ama iş işten geçti.

Bu da büyümüş halimiz :-) 

Bu arada annem ev hanımı babam kamyon şoförü. Küçükken her yere kamyonla giderdik ve ben kamyonla seyahat etmeyi çok severdim. Kamyonun dışında hangi araca binersem bineyim -otobüs, minibüs, araba vb. – midem bulanırdı ve kusardım. Neyse ki artık başka araçlara alıştım.

İlkokulu ve ortaokulu 8 sene boyunca aynı okulda okudum. Sonra liseyi 3 sene boyunca aynı okulda okudum. Lisede Sebo’nun Günlüğü ile tanıştım. O zamandan bu zamana kendisi en iyi arkadaşım olur. Umarım dostluğumuz hiçbir zaman bozulmaz.

Lise, hayatımın en güzel yıllarıydı. Çok iyi arkadaşlar edindim. Çok iyi öğretmenlerden ders gördüm ve çok güzel günler geçirdim. İlk girişimde üniversiteyi kazandım. Bizim zamanımızda düz lise üç yıl olduğu için ve ilk girişimde üniversiteyi kazandığım için 17 yaşında Karadeniz Teknik Üniversitesi Türkçe öğretmenliği bölümünde okumaya başladım.

17 yaşına kadar Adana il sınırından çıkmamıştım. Üniversiteyi kazanmamla bir çıktım, otobüsle 20 saat uzaklıktaki Trabzon’a gittim J 4 sene boyunca yurtta kaldım. En yakın 3 arkadaşım da Trabzonluydu. Nazan Bekiroğlu’ndan dersler aldım. Karadeniz’i ve Trabzon’u çok sevdim. Üniversite bittikten sonra aylarca rüyamda yaşadığım yerleri gördüm. Şimdi bile oralara gitmek, oraları gezmek istiyorum.

Üniversite mezuniyetim

Üniversiteyi uzatmadan bitirince 21 yaşında mezun oldum. Üniversiteyi, açıkçası çok da çalışmadan, ilk senemde kazanınca sandım ki KPSS’yi de hemen kazanacağım ama üçüncü girişimde ancak kazanabildim J İlk görev yerim Mardin Midyat’tı. Doğu’ya daha önce hiç gitmemiştim ve biraz çekiniyordum ama Midyat o kadar güzel ve rahat bir yerdi ki. Eğer memleketime uzak olmasaydı oraya yerleşebilirdim bile. Tabii bu söylediğim son dönemler için geçerli değil. Midyat’ta yaşadığım 4 sene boyunca en ufak bir olumsuzluk yaşamadım. Orayı ve insanlarını sevgiyle anıyorum.

Bu arada 2014 yılında evlendim. Eşim Mustafa da İngilizce öğretmeni. Evlilik çok zor, kafama göre birini bulamayacağım, hiçbir zaman evlenemeyeceğim dediğim bir dönemde Mustafa çıktı karşıma. İyi ki de çıktı. Ondan başka biriyle yapamazdım. Allah mutluluğumuzu bozmasın.

Geçen sene memleketim Adana’ya tayin istedik ve buraya yerleştik. Aksi bir durum olmadıkça da burada yaşayacağız. Adana’yı sadece haber bültenlerinden takip edenler için hoş bir imajının olmadığını biliyorum ama ben memleketimi çok seviyorum. Ömrüm boyunca burada yaşamak istiyorum. Sadece yazları sıcağından şikâyetçiyim ama onu da yaylaya çıkarak halletmeye çalışıyorum.

2,5 senedir blog yazıyorum, keşke daha önce başlasaydım diyorum. Blog yazmadığım zamanları kayıp olarak görüyorum. Burada çok güzel insanlarla tanıştım ve bir sürü şey öğrendim. Elimden geldiğinde yazmaya devam edeceğim çünkü blogumun hayatımda önemli bir yeri var.

Bunun dışında kitap okumayı, film ve dizi izlemeyi, yapboz yapmayı, yürüyüş yapmayı, internette sörf yapmayı, Ekşi Sözlük’ü okumayı ve Facebook’ta 101 oynamayı seviyorum. Seyahat etmeyi de çok seviyorum ama maalesef istediğim kadar çok gezemiyorum. En büyük hayallerimden biri yurt dışına gitmek. Şimdiye kadar hiç yurt dışına çıkmadım. Yurt dışına çıkmayı, özellikle İtalya’yı görmeyi çok istiyorum.

Kilo problemim var. Ortaokuldan beri zayıflamaya çalışıyorum ama kilolarım her geçen yıl daha da arttı. Şimdi spor ve diyetle kilo vermeye çalışıyorum. Eğer başarabilirsem, ki bu sefer çok kararlıyım, blogumda bu süreci paylaşacağım. Before fotoğrafımı çektim, after’a ulaşmayı bekliyorum J Bu konuda yardımcı olacak fikirleriniz varsa duymak isterim.

İnsanlarla kolay iletişim kuramıyorum. Çevrem tarafından soğuk, sessiz, ciddi diye tanımlanıyorum. İnsanlarla vakit geçirdikçe yakınlaşabiliyorum, onlar da beni zamanla seviyorlar. Kimse beni ilk görüşte sevmiyor yani J Çok isterdim böyle neşeli, cıvıl cıvıl, her gördüğü insanla hemen muhabbete dalan sempatik biri olmayı ama insanlar değişemiyor maalesef. Ben de kendimi böyle kabul ettim.

Evet, aklıma kendimle ilgili gelen şeyler bunlar. Benimle ilgili merak ettiğiniz bir şey varsa sorabilirsiniz. Yanıtlamaktan mutluluk duyarım.

Sevgili Gözde’ye beni mimlediği için teşekkür ediyorum. Bu kişisel bir mim olduğu için herkes yapmak istemeyebilir çünkü bazı bloglar kimliklerinin açığa çıkmasını istemiyor. Bu yüzden kimseyi mimlemiyorum, isteyen herkes yapsın, birbirimizi daha iyi tanıyalım. Yeni yazılarda görüşmek üzere J