CORINNE MAIER - ÇOCUK YAPMAMAK İÇİN 40 NEDEN

Blogumu okuyanlar çocuk sahibi olma konusunda tereddütlerim olduğunu biliyor. Bu yüzden çocuk yapmamamız için kırk neden olduğunu söyleyen bu kitabı okumak istedim. Kitabın yazarı Corinne Maier iki çocuk annesi bir Fransız. Böyle bir kitabı çocuğu olmayan birinin yazmış olabileceğini düşünüyorsunuz ama yazarın iki çocuğu var. Bu yüzden tecrübeleri ve düşünceleri benim için daha önemli oldu.

Kitapta çocuk yapmamak için kırk neden maddeler halinde sıralanmış ve her madde için 1-2 sayfa yorum yazılmış. Aralarında seçtiğim birkaç başlık şunlar:

*Doğum bir işkence

*Ev, iş, çocuk… Almayayım teşekkürler.

*Arkadaşlarınızı kaybetmeyin

*Çocuk çok pahalı

*Çocuk ortaya çıktığında baba kaybolur.

*Dünyada çok fazla çocuk var.

*Çocuğunuz kaçınılmaz olarak sizi hayal kırıklığına uğratacak.

Kitapta “Bu kitap, potansiyel ebeveynlerin, çocuk yapmaya değer mi diye sorgulayanların moralini bozmayı amaçlamaktadır.” yazıyor ve amacına da ulaşıyor. En azından bende işe yaradı ama benim zaten bu konuda tereddütlerim vardı. Tereddütünüz olmasa, çocuk sahibi olmayı çok istiyor olsanız bile bu kitabı okumalısınız bence çünkü sürekli ebeveyn olmanın ne kadar güzel olduğundan bahsedilirken zorlukları dile getirilmiyor pek. Halbuki insanların çocuk yapmadan önce enine boyuna düşünmesi ve bu sorumluluğu kaldıramayacaklarsa bu işten vazgeçmesi lazım. Bir çocuğunuz oldu mu “Ben yapamayacağım, vazgeçtim.” deme gibi bir şansınız yok.

NOT: Türkiye’de yaşayanlar olarak bu 40 maddeye biz “Çocuğumun terör saldırısında ölmemesi için” diye bir madde koyabiliriz. Düğünde, maçta, sokakta yürürken bir canlı bomba saldırısı sonucu hayatımızı kaybetmemiz o kadar kolay ki. Allah’tan ölenlere rahmet geride kalan acılı ailelere de başsağlığı diliyorum.

NOT: Kitapta geçen aylarda okuduğum Bir Bebek Bekliyorum’un da adı geçiyor. O kitabı da severek okumuştum. Buradan ayrıntılı yorumumu okuyabilirsiniz.

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1.Gerçek şu ki doğurganlığınız arttığı ölçüde, aranızda mutlu olduğunu söyleyenlerin sayısı azalıyor.

2. Ebeveyn olmak, geri kalan her şeyi feda etmeye hazır olmak demek: eşinizle olan ilişkiniz, boş vakitler, cinsel yaşam, arkadaşlar ve kadınsanız, toplumsal başarı.

Olup olacağı bu. Samimiyetle söyleyin, bunun için bunca zahmete değer mi?

3. Çocukla ilgilenmek hoş ve tatmin edici bir şey olsaydı kimileri bunu bedava yapardı ama durum böyle değildir. Kimse maddi bir karşılık almadan çocuklarınızla ilgilenmek istemiyor.

4. Ayrıca yeni ebeveyn olmuş biri ile çocuksuz biri arasında sohbet pek olanaklı değildir. İkisinde ortak olan bir acıma duygusu onları birbirine yaklaştıracak olsa dahi bu böyledir. Gönüllü çocuksuz, ebeveynin cazibesi olmayan yaşamına üzülerek bakarken “Zavallıcık, çığlıklar ve bebek bezleri arasında kendisine ayıracak bir saniyesi yok”, ebeveyn ise diğerinin “yalnızlığına” dertlenir “Zavallıcık, bu yaşta çoluğu çocuğu olmaması ne büyük üzüntü.” Tam bir yanlış anlama vardır, her iki taraf da hayatın güzel yanlarını ıskaladığını düşünür. Bir yanda, aniden dışarı çıkmalar, romantik hafta sonları, şekerlemeler ve arkadaşlarla gezmeler; diğer yanda Oscar’ın suçiçeği, Leo’nun keman dersleri, gelmeyen bakıcı, grevdeki kreş, Max’in ödevleri. Maç gerçekten dengeli mi? Karar okurun.

5. Kucağınızda bebeklerle, önce ebeveyn oluyorsunuz, sizden “baba” ya da “anne” olarak bahsediliyor. Birinci tekil kişide var olmaya son veriyorsunuz. Çocuğunuzla konuşurken ona şöyle diyorsunuz:”Ulysse, tataklarını tabloya sürmeni anne doğru bulmuyor.” Göreceksiniz birkaç yılın sonunda sadece “baba” ya da “anne” ve yirmi, otuz yıl sonra da “büyükbaba, büyükanne” olacaksınız.

6. “Güzel bir kitabı bir çocuğa tercih ederim.” Montaigne

7. Çocuk bir servete mal oluyor. Ortalama bir tüketicinin tüm hayatı boyunca yapabileceği en maliyetli alımlar arasında bulunuyor. Mali olarak, son model lüks bir arabadan, dünyayı dolaşmaktan, Paris’te iki odalı bir evden daha pahalı.

8. Voici dergisinde; Angelina Jolie, Madonna, Sharon Stone ve Nicole Kidman hallerinden memnun annelerdir; anneliğin onlar için hayattaki en önemli şey olduğunu söyleme zevkine karşı koymazlar. Erkekler de aynı şekilde: Babalık Johnny Deep’te dipsiz derinlikleri ortaya çıkarmıştır. Tom Cruise tüm hayatı boyunca baba olmak istemiştir. Bir yardımcıya sahip olmak işleri kolaylaştırır. Dışarı çıktığınızda gece kalan bir bebek bakıcısı, bir arkadaşınızla yemek yediğinizde çocuğun yemeğiyle ilgilenen bir dadı, ödevlere yardımcı olan bir üniversite öğrencisi. Ebeveynliği katlanabilir kılmak için en azından bu gereklidir.

Hayal görmeyi bırakın, siz Fransa’nın alt ya da orta sınıfına mensupsunuz. Dolayısıyla her şeyi kendiniz yapmalısınız. Bir çocuğunuz olduğunda, işin içindeyken ister istemez bir sürü meslek öğreneceksiniz: çocuk uzmanı, çocuk bakıcısı, animatör, pedagog, aşçı, öğretmen, polis, şoför, hemşire, psikolog ve kariyer danışmanı. Bunlar bir kişi için çok fazla.

9. Freud, çocuklarını yetiştirmek için kendisinden tavsiyeler isteyen Marie Bonaparte’a sağgörülü bir şekilde şöyle yanıt verir:”İçinizden nasıl geliyorsa… Ne yaparsanız yapın, kötü olacak.”

10. Eskiden, küçük kızlar annelerini taklit eder ve kadın gibi giyinirlerdi. Şimdi ise kadınlar kızlarını taklit ediyor ve çocuk gibi giyiniyor.

11. Tek başına mutlu olmaktansa, iki kişi olup mutsuz olmayı tercih edenler var, durum bu.

12. Biri size yalnızca mutluluğunuzu istediğiniz söylüyorsa kuşkulanın çünkü bu kişi kaçınılmaz olarak kendinde size vaaz verme, öğüt vermek hakkını görecek ve size istemediğiniz şeyleri yaptırmayı deneyecektir.

13. Ebeveynlere, en küçük yaşlardan itibaren çocuklarını “uyandırmaları” gerektiği söyleniyor. Onunla sohbet etmek, çene çaldığında “bravo” demek, oyun oynatmak, küçük yaşlardan itibaren kitap okumak, elleri oynatarak şarkı söylemek, yemek zamanını “hoş ve şölensi bir zamana” dönüştürmek, geğirti sesi ile bezin içindekiler karşısında sevinç ve ilgi göstermek gerekiyor. Her gün böyle bir performans gösterebilmek için ya gerizekalı olmak ya da avuç avuç Prozac içmek lazım.

14. Bir karara varmıyorum, kendi köşemde hayallere dalıyorum: Çocuğum olmasaydı, evin idaresi, yapılacak alışverişler ve hazırlanacak yemekler bana daha az köstek olsaydı, ne olurdum kim bilir? Tek bir şey beklediğimi itiraf ediyorum: küçük yaratıcı aktivitelerime nihayet daha fazla zaman ayırabilmek için çocuklarım üniversiteye başlasınlar. O zaman elli yaşında olacağım. Daha ileride, büyüdüğümde, benim için hayat başlayacak.

15. Erkekler baba olduklarında , mesleki faaliyetleri artıyor ve –kadınların aksine – kendilerini işlerine daha fazla adıyorlar. Çalışmalar, parlak kariyere sahip erkeklerin genellikle çocuklu aile babaları olduğunu gösterirken, daha başarılı kadınların genellikle çocuksuz olduğunu gösterir. Hiç şüphe yok ki çocuklar biri için kariyere ivme kazandıran bir şeyken, diğeri için ayak bağıdır. Kadın – erkek eşitliği mi istiyorsunuz? Çocuk yapmayı bırakarak başlayın.