TEMMUZ AYINDA OKUDUKLARIM (2017)

Herkese merhaba. Sonunda bloguma istediğim vakti ayırabiliyorum. Yaz ve doğal olarak tatil bitmeden elimde birikmiş yazıları yazmak istiyorum. Eğer şimdi yazmaya üşeniyorsam bayramda, sonrasında işe başlayınca hiç yazmak gelmez içimden. Bu yüzden ağustos bitene kadar hedefim her gün en az bir yazı yazmak. Birikmiş yazılarım var, onları tamamlasam hedefime ulaşırım zaten. Umarım siz de buralarda olursunuz. Yazılarımı okuyup beni yalnız bırakmazsınız J

Geçtiğimiz temmuz ayında beş kitap okumuşum. Yazın normalde hiç kitap okuyamadığım için beş kitap bana göre çok iyi. Aralarında çok sevdiğim ve ön yargılarımı yıkmamı sağlayan kitaplar da olduğu için temmuzu iyi kapattığımı düşünüyorum. Neler okuduğuma gelirsek:

SELÇUK AYDEMİR – LİSEDEN ARKADAŞLAR

Selçuk Aydemir’in Mahalle’den Arkadaşlar kitabını iki yıl önce okumuştum. Kitap o kadar hoşuma gitmişti ki 2015’te Okuduğum En Güzel Kitaplar listesine, Pazar 6’lısı: Beni Güldüren Kitaplar listesine ve En Beğendiğim Kitaplar listesine yazmıştım. Yazar kitabın devamı sayılabilecek Liseden Arkadaşlar’da bu sefer lise maceralarını anlatıyor. Kitapta yeni karakterlerle tanışsak da çoğunlukla tanıdık yüzleri okuyoruz.

Tabii ben bu kitapta da çok güldüm, birçok yerde kahkaha attım ve yazarın espri yeteneğine hayran kaldım. Hatta üşenmesem İşler Güçler ve Kardeş Payı dizilerine baştan başlayıp bütün bölümlerini izlemek isterdim ama bölümlerin uzunluğu gözümü korkutuyor. (Bilmeyenler için not: Yazar aynı zamanda bu iki dizinin senaristi.)

Gülmek isteyen herkese Selçuk Aydemir’in kitaplarını tavsiye ederim. Şimdi yazarın, serinin üçüncü kitabı olarak yazacağı Sektörden Arkadaşlar’ı merakla bekliyorum. Eminim o da çok komik olacaktır.

NOT: Bu kitabı liseden arkadaşım, canım dostum Semra’nın bana hediye etmesiyle kitap gözümde bir kat daha değerlendi J

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Biri seni haddinden fazla eleştiriyorsa gizli hayranlığından, haddinden fazla övüyorsa gizli hainliğindendir.

2. Güç dediğin güçlünün gölgesine sığınınca değil, güçlü denilenin gücüne aldırmadan kendindeki güce sığınınca elde ediliyordu.

3. “Savaş ölünde değil düşmana benzeyince kaybedilir.” Aliya İzzetbegoviç

4. Bir insan mutsuz olsun istiyorsanız, ona kapasitesinin altında bir iş verin.

5. Üç aşağı beş yukarı hepimiz aynıydık. Tek derdimiz boş kalemizi bilen birinin oradan gol atmamasıydı. Boş kale öyle herkese söylenmez. Her zaman seninle aynı takımdan olduğundan emin olduğun, sana en yakın arkadaşına özel bir bilgidir. Birinin sana boş kalesini söylemesi, seni kalan herkesten başka sevdiğinin göstergesidir. O yıllarda kan kardeşler birbirlerine ilk boş kalelerini söylerdi. En yalın sırrıdır kalecinin ve bunu endişesini paylaşmak için vermez. “Beni koru, ben zaten tüm takımı korumakla görevliyim ama işte şu tarafa iyi atlayamıyorum. Oradan gelmesinler, kapat orayı. Sen sadece bunu yap, gerisini dert etme. Gerisi bende kardeşim.” demekti boş kaleyi söylemek. Günün birinde boş kaleni söylediğin adamı karşı takımın forveti olarak görmek varsa kaderinde karşı karşıya kaldığınız an aslında her şey bitmiştir. Senin fazla seçeneğin yoktur, belki insaf eder, boş kaleye atmaz deyip olanca gücünle en iyi yatabildiğin yere atlarsın. En azından yanlış yere yattı kaleci desinler, boş kaleni kimse bilmesin. O ise genelde boş kaleye çeker şutu ve sen tutamazsın. Kimseye de anlatamazsın orası benim boş kalem, o yavşak da bunu biliyordu diye. O golü bir kere bile yemişliğin varsa geçmiş olsun, hiçbir şey eskisi gibi olmayacak, gerçekten büyüyorsun.

BARIŞ BIÇAKÇI - ARAMIZDAKİ EN KISA MESAFE

Blogumu düzenli takip edenler öykü kitaplarını sevmediğimi bilir. Barış Bıçakçı adını birkaç kez yılın en iyi kitapları seçkilerinde görmüştüm. Kitabından beyaz perdeye uyarlanan Bizim Büyük Çaresizliğimiz’i duymuştum. Kardeşimin kütüphanesinde ince bir kitabını bulunca yazarla tanışmak istedim.

Aramızdaki En Kısa Mesafe 24 öyküden oluşan 100 sayfalık bir kitap. Anlaşılır, temiz bir Türkçeyle yazılmış, güzel öykülerin yer aldığı bir kitap. Yazar Adana doğumlu olduğu için birkaç öyküsünün Adana’da geçmesi benim için hoş bir detaydı. Demek ki iyi yazılınca öykü kitaplarını da zevkle okuyabiliyormuşum. Ayın diğer günlerinde Bakele’yi okumasaydım bu kitaba daha övgü dolu bir yorum yazabilirdim ama aynı türden okuduğum Bakele’nin gölgesinde kaldı. Yine de türü sevenlere önerebileceğim güzel bir kitaptı.

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Hiçbir şey göründüğü hatta yaşandığı gibi değil! Her şey hatırlandığı gibi.

2. Aslında babam da başka pek çok insan gibi uzağındakilere ve yeni tanıştığı insanlara anlayışlı, iyi davranıyor; yakınlarından bunu esirgiyordu.

3. Bir felsefeci ölü bulunduğunda akla gelecek ilk şüpheli elbette kafasındaki fikirlerdi. Öğle yemeğinde sosyal tesislerde görünmeyince odasına giden ve onu masasına yığılmış olarak bulan çalışma arkadaşlarına da emniyet yetkilileri aynı şeyi sordu: Acaba (Yetkililer bunu gerçekten çok merak ediyordu) profesörün kafasında ne tür ölümcül fikirler vardı?

SEZGİN KAYMAZ - BAKELE

Sezgin Kaymaz son zamanlarda takip ettiğim bloglarda adını ve kitaplarını sık gördüğüm biri. Dediğim gibi öykü türüyle yıldızım barışmadığı için yazarın kitapları da ilgimi çekmemişti ama o kadar övgüyle bahsedildi ki ben de bir şans vermek istedim. Şimdi iyi ki okumuşum diyorum. Beklediğimin çok üstünde beğendim.

Bakele 34 öyküden oluşan 198 sayfalık bir kitap. Kitabın puntoları gözü yormayacak kadar büyük olduğu için her öykü birkaç sayfalık, kısa öyküler. Bazılarında insanı gülümseten detaylar olsa da genellikle hüzünlü öykülerdi. Yazarın dili çok basit, günlük konuşma dili gibi ama öyküleri akılda kalıcı, etkileyici. Hepsinin sonunu vurucu bir şekilde bitirmiş. Böyle edebi değil gibi görünen bir üslupla yazılmış kitaptan “Ben güzel bir kitap okudum.” zevki almam beni şaşırttı. Demek ki etkileyici kitap yazmak için ağdalı bir dil kullanmak şart değilmiş.

Sezgin Kaymaz’ı okuduğum ilk kitabıyla en sevdiğim öykücüler arasına koydum. Yazarın diğer kitaplarını da okumak için sabırsızlanıyorum. İlk tercihim Bugün Bize Kim Geldi olacak. Sizin yazardan okuyup sevdiğiniz kitaplar varsa onları da önerebilirsiniz.

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Aşk, âşık olduğunda yekvücut olmakmış. Öyle dedi dedem.

2. Kafana taktığın şey kafanla beraber gelir.

3. Hep insandı o. Ben hep sonradan geldim.

4. Aşk erkeklik işi değildir, insanlık işidir. Cesaretin ne işi var orada? Bilakis, âşık dediğin şu dünyadaki en korkak adamdır.

5. İt gibi hırlaya hırlaya dolaşırsan kurdun biriyle burun buruna geliverirsin.

6. Kötü insanların çocukları ancak iki şekilde iyi olabilir. Bir: Çocuklarının aklı ermeden “Bize ne? Devlet baksın.” deyip götürür, yetimhaneye verirler. Bir de ikinci şık vardır. Kendileri büyütürler ama bir mucize olur. Hülya da oydu; ikinci şık.

7. İnatlaşmak için iki inatçı lâzım. Kavga etmek için iki cahil, dövüşmek için iki aciz.

8. Birinin kapıyı vurup çıkması için içerde bir kalan, biri çekip gidiyorsa bir gönderen lâzım.

9. İki taraf ayrılırken şefkatli konuşan taraf, âşık olmayan tarafmış.

10. O gitti her şeyimi alıp

       Ben, kalan hiç’le kaldım.

11. Çocukları evlilik bağının tutkalı niyetine kullanmaya kalkan anne babalar, çocuklarını da kendi zindanlarına attıklarını göremiyorlar galiba.

CHARLOTTE LAMB - UNUTULMAYAN AŞK

Sırf okuduğum kitap sayısı artsın diye okuduğum bir kitaptı. Bu kitabı bir arkadaşımdan ödünç alarak okudum. Kitap 1981 basımı ve Beyaz Dizi kitaplarının birincisi J Eski kitapları okuma merakım yoktur ama yıllardır sürdürülen bir serinin ilk kitabını okumak hoşuma gitti doğrusu.

ZÜLFÜ LİVANELİ - SEVDALIM HAYAT

Bu kitabın yorumunu, yazacağım çok şey olduğu için, ayrı bir postta paylaştım. Buradan okuyabilirsiniz.  

Sizin bu kitaplar arasında okuduklarınız var mı? Varsa lütfen yorumlarınızı paylaşın.

Benim şimdi Pazar 6’lısı yazılarımı yazmam lazım. Yazılarımı diyorum çünkü kaçırdığım birkaç temayı bu hafta yazmak istiyorum. Yani pazar günü birden fazla Pazar 6’lısı yazısıyla karşılaşacaksınız.

Her gün görüşmek dileğiyle. Şimdilik hoşça kalın J

NOT: Blogumu düzenli takip edenler haziran ayında okuduğum kitapları yazmadığımı fark etmişlerdir. Haziranda daha çok kitap okuduğum ve onları uzun uzun yazmak istediğim için şimdilik erteledim. Bu ay bitmeden yazacağım.