30 Mutlu Gün #2. - #15. Günler

Herkese merhaba. Şuraya bir kendi başlattığı etkinliği savsaklayan Şule çizelim 😅

30 Mutlu Gün’ün detaylarını burada yazmıştım. Bu etkinliği uzun zamandır yapmak istiyordum ve çok heyecanlıydım ama başlamak için o kadar kötü bir zaman seçmişim ki, ya da tam doğru zamanda başlatmışım, bakış açınıza göre değişir. Nisan benim için çok kötü başladı, çok kötü devam etti, şimdi biraz biraz düzelmeye başladı. En azından gelecekte umut görünüyor. Bu yüzden içimden bilgisayarı açıp yazmak gelmedi ama telefonuma her gün için kısa kısa notlar aldım. Şimdi onları yazma zamanı. Bütün olumsuzlukları geride bırakıyoruz ve mutlu anlara odaklanıyoruz.

2 Nisan Cumartesi: Bugün annemlerde yemeğe davetliydik. Kardeşim ve eşi de geldi. Bütün aile bir arada çok güzel bir yemek yedik. Hem yemek hem de ailemle beraber olmak bana çok iyi geldi.

3 Nisan Pazar: Eşim de ben de bir şeyler izlemeyi çok severiz ama beraber çok az şey izleyebiliyoruz. Çocuk olduktan sonra uzun süre yalnız kalamıyoruz, kaldığımızda da ya işlerimiz oluyor ya da başka uğraşlarımız oluyor. Uzun zaman sonra denk getirdik ve eşimin önerisi ile Airplane filmini izledik. Bayağı eski bir film. Klasik bir komedi filmi. Espri anlayışı pek benlik değil ama birkaç yerde kahkaha atmadan duramadım. Özellikle İngilizce bilenler filmi daha çok sevecektir çünkü sürekli kelime oyunları yapılıyor. Tavsiye ederim.

4 Nisan Pazartesi: Okulda okuma saatlerimiz var. Ben kalabalık ve sesli ortamda okuduğumu anlamakta zorlandığım için genelde basit dilli, çerezlik kitaplar tercih ediyorum. Bugün öğrencilerimle biraz sohbet ettik. Meğer benim okuduğum kitaplar çok ilgilerini çekiyormuş. “Hocam siz ne kadar ilginç kitaplar okuyorsunuz? Böyle kitapları nereden buluyorsunuz? Sizi tanıdığım günden beri kitap okuyorsunuz. Hâlâ bıkmadınız mı?” gibi sorular sordular J Tabii klasik olarak toplam kaç kitap okuduğum sorusu da geldi. “1000’den fazla okudum.” deyince de şok oldular. J

5 Nisan Salı: Bugün hayatımda ilk defa suşi ve kalamar yedim. Okuldan iki arkadaşımla beraber kafeye gittik ve onların önerisiyle iki farklı suşi denedim. İkisi de çok hoşuma gitti. Zaten ben balık yemeyi çok severim, suşiye bayıldım. Şimdi ben iki arkadaşımı aynı yere götürüp öğrendiklerimi onlara göstermek ve onları suşi ile tanıştırmak istiyorum J

6 Nisan Çarşamba: Bugün benim boş günüm. Okula gitmedim. Evi temizledim, işlerimi hallettim. Eskiden boş günümde de evde çalışıyorum diye şikâyet ederdim ama artık öyle düşünmüyorum. Temiz ve toplu ev beni mutlu ediyor. Bütün yorgunluğuma değiyor. Pis ve dağınık evin beni daha mutsuz ettiğini fark ettiğimden beri ev işlerini terapi gibi görmeye başladım.

7 Nisan Perşembe: Bugün kızımın dil gelişimi yaşının gerisinde diye bir doktorla görüştük. Çok olumlu geçti. Doktorun önerilerini dikkate aldık ve hemen harekete geçtik.  Bir haftada bile gözle görülür değişimler oldu. Umuyorum en kısa sürede olması gereken seviyeye gelecek.

8 Nisan Cuma: Bugün okullar bir haftalık ara tatile girdi. Tatiller beni her zaman mutlu eder. Üstelik bugün eltimlere ziyarete gittik. Kızım, kuzeniyle beraber resim yaptı ve kuşlarıyla oynadı. Özellikle küçük kuş onu çok mutlu etti. Kızımın hayvanları sevdiğini görmek beni sevindiriyor.

9 Nisan Cumartesi: Bugün kızımın doğum günü. 3 yaşını bitirdi, 4’ten gün almaya başladı. Dayısı ve yengesi kızıma üç hediye birden getirdiler. Hepsini çok sevdi. Onun saatlerce yeni oyuncaklarıyla oynaması beni mutlu etti.

10 Nisan Pazar: Ailecek yapılan güzel ve uzun bir kahvaltı bugünün mutluluk sebebiydi. Yanında da mis gibi çay.

11 Nisan Pazartesi: Bugün uzun zamandır düşündüğümüz bir olay için harekete geçtik. Doktorunun da önerisiyle kızımı bir kreşe vermeye karar verdik. Bugün görüşmeleri yaptık. Yarın kreşte ilk günü olacak. Her şey çok güzel olacak inşallah.

12 Nisan Salı: Bugün Zeynep’in kreşte ilk günü. Sadece 1,5 saat kaldı. Başlarda biraz ağlamış ama parka indirilince susmuş ve eğlenmiş J Alışıncaya kadar ağlaması çok normal. Ben de okulda çalıştığım için çocukların okula alışma süreçlerini biliyorum. Bir iki hafta sonra gülerek gideceği günler de gelecek umuyorum.

13 Nisan Çarşamba: Bugün Zeynep’in doğum gününü gecikmeli olarak kutladık. Kuzeni üniversiteyi şehir dışında okuduğu için onun gelmesini bekledik. Bütün aile bir arada kutlama yaptık. Doğum günü için yaptırdığımız pasta da mükemmeldi. Dış görünüşüne bayıldık, içi de çok lezzetliydi.

14 Nisan Perşembe: Bugün Zeynep kreşte üç saat kaldı. Dünkü kutlama dağınıklığını toplasam mı dedim ama sonra vazgeçtim. Bloğuma ayırdım bu üç saati ve bir haftalık yazı stokladım. Uzun zamandır bunu yapamıyordum. İnsanın kendine zaman ayırabilmesi çok güzel J

15 Nisan Cuma: Bugün kardeşimle beraber kuzenimi ziyarete gittik. Dayım da oradaydı. Kısa süre oturmamıza rağmen oradan keyifle ayrıldık. Ara sıra akraba görüşmelerine vakit ayırmak gerekiyor yoksa birbirinizden iyice kopuyorsunuz.

Etkinliğe katılmak için hâlâ geç değil. Bu hafta aramıza katılan arkadaşlar oldu. Siz de bu yazıyı gördüğünüz andan itibaren yazmaya başlayabilirsiniz.

Mutlu günlerde görüşmek üzere J