Mayıs Ayında Okuduklarım (2022)

Herkese merhaba. Mayıs ayında toplam sekiz kitap okudum. Birini daha önce yazmıştım bloğuma. Yazmadıklarımı da şimdi paylaşıyorum.

W. Somerset Maugham-Boyalı Peçe

Bu kitabın ayrıntılı yorumunu burada yazmıştım. Tıklayarak okuyabilirsiniz.

Yaşar Kemal, Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal Karınca, Yapı Kredi Yayınları, Resimleyen: Ömür Balcıoğlu, 208 Sayfa, 35. Baskı, 2020.

Yaşar Kemal-Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal Karınca

Yaşar Kemal en sevdiğim yazarlardan biri. Onun ne zaman bir kitabını okusam “Daha çok Yaşar Kemal okumalıyım.” duygusuna kapılıyorum. En azından her ay bir kitabını okumak istiyorum. Elimde fazla kitabı olmadığı için bunu yapamıyorum. Kitaplarını alırken gözüme takılanları almıştım. Çoğu bir seriye ait ve bende bütün serinin kitapları yok. Bu yüzden önce onları tamamlamaya çalışacağım.

Kitap, Hayvan Çiftliği tadında. Hayvanlar, insan karakterleri ve davranışları sergiliyor.

Kitaptan daha vurucu bir son beklerdim. Biraz aceleye gelmiş gibi hissettirdi. Sayfalar boyunca beklediğim ânı yazar iki sayfaya sığdırmış. O kısımları daha dolu dolu okumak isterdim.

Kitap umut vermek amacıyla yazılmış. Sonu da bu umudu veriyor ama sayfalar boyunca fillerin eziyetini, kötülüğünü, şeytanlığını; karıncaların akılsızlığını, ihanetini, kaderciliğini okumak beni mutsuz etti. 1977 yılında ilk baskısını yapan kitabın ülkemizin bugününü bu kadar iyi anlatması belki de hiçbir şeyin değişmeyeceğini gösteriyor.

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Ekmeksiz, susuz, havasız yaşayabilirlerdi de karıncalar, umutsuz yaşayamazlardı.

2. Olamaz, hiçbir hayvan, hiçbir hayvana, hiçbir yaratık insanların birbirlerine yaptıklarını yapamazlar.

3. Umutsuzluk, tutsaklığın gıdasıdır. Umutsuzluk, köleliğin anasıdır. Umutsuzluk, yüreğin yıkımıdır.

Anthony Burgess, Mozart ve Deyyuslar, Türkiye İş Bankası Yayınları, Çevirmen: Aslı Biçen, 176 Sayfa, 9. Baskı, 2020.

Anthony Burgess-Mozart ve Deyyuslar

Yazar, ölmüş ünlü kişileri, başta besteciler olmak üzere, hayali konuşmalara sokmuş. Okuyanlar bilirler, Zülfü Livaneli’nin Konstantiniyye Oteli de bu tarzda yazılmıştır.

Kitabın kapağına bayıldım. Mükemmel olmuş.

Kitapta Türkler de sıklıkla yer alıyor ve tahmin edebileceğiniz gibi pek iyi şekilde değil 😕

Mozart’ın hayatını merak edenlere Amadeus filmini şiddetle öneriyorum. Hatta herkes izlesin bu filmi. Uzun süresine rağmen kendini sıkmadan izletiyor. Hatta şu aralar Selçuk Yöntem ve Okan Bayülgen’in oynadığı bir oyunu da var. İmkânı olanlar kaçırmasın.

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Türkler Viyana’dan kaçarken arkalarında bir tek iyi şey bıraktılar: Bir çuval kahve.

2. Bir bestecinin ulusal sınırları aşmaktaki başarısızlığının, yetiştiği toprakla alakası yoktur. Dünya bir besteciyi reddediyorsa bunun nedeni sesinin dikkat çekemeyecek kadar cılız olmasıdır.

3. Bence kadın güzelliğinden daha büyük bir güzellik yoktur.

4. Venedik hayattı. İnsanın tam bir sentezi. Siyaset hariç ama siyaset insani değildir zaten.

5. Doğuştan müzisyen olan biri doğuştan matematikçi de olmalıdır. Bu iki kabiliyet, kuşkusuz Pisagor’un bir aralar bir yerlerde açıkladığı bir sebeple, içgüdüsel bir sayısallıktan kaynaklanır, zaten notalar da katı matematik kurallara uyan titreşimlerdir.

6. Unutulmaz bir şey mutlaka hatırlanır.

7. Düzenli bir maaş, ne kadar mütevazı olsa da seyyar müzisyen hayatının felaketlerine tercih edilmelidir. Bunu bir kenara yaz.

8. Bir kadının göğüslerini takdir etmek neden olağandır da memelerinin bomba gibi olduğunu söylemek bayağıdır? Kelimelerin ikisi de aynı şeye işaret ediyor.

9. –Cehennem yoktur değil mi? Cehennemi hak etmiyoruz.

-Tanrı’nın buradaki(Dünya) çocuklarına nasıl davrandığını görünce böyle bir şeyden imtina edeceğini pek sanmıyorum.

Hüseyin Nihal Atsız, Dalkavuklar Gecesi-Z Vitamini, Ötüken Yayınları, 136 Sayfa, 12. Basım, 2015.

Hüseyin Nihal Atsız-Dalkavuklar Gecesi & Z Vitamini

Kitabın içinde iki uzun öykü var. İsminde ikisinin de adı yer alıyor.

Atsız, düşünceleri bakımından uyuştuğum bir insan değil ama kesinlikle iyi bir edebiyatçı. Yazarın daha önce Ruh Adam kitabını okumuş ve burada yazmıştım. Dili çok iyi, akıcı yazıyor ve kendini okutuyor. Bu nedenle ben de onu okumaya devam edeceğim.

Kitabın dili, özellikle ikinci öyküde, çok sert. Yaşadığı dönemde, gerçek insanların adını vererek bu kadar ağır eleştirmesi beni dehşete düşürdü. Biz her türlü eleştirinin yasaklandığı bir dönemde yaşadığımız için bazı cümleleri okurken şoke oldum.

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Her şeyin iyisi, özü azdır. Bir insan yüz eşekten, bir akıllık yüz aptaldan, bir bilgin yüz bilgisizden üstündür.

2. İnsanları kurt belle, kuzu çıkarsa bahtına.

3. –Ben hâkimim!

-Peki, sonra ne olacaksın?

-Sonra vezir olacağım.

-Daha sonra ne olacaksın?

-Hiç…

-Sen birkaç yıl daha uğraştıktan sonra hiç olacaksın. Ben bugünden hiçim. Demek ki senden üstünüm.

Brenda Joyce, Tehlikeli Aşk, Pegasus Yayınları, Çevirmen: Melda Dinçel, 397 Sayfa, 1. Baskı, 2013.

Brenda Joyce-Tehlikeli Aşk

Historicalın en iyi isimlerinden biri Brenda Joyce’u 2019 yılında keşfetmiş ve kitaplarını arka arkaya okumuştum. Zaten çıkan bütün kitapları bir seriye ait. Elimde olan kitaplarını hızla okudum, sonra uzun bir ara verdim. Bu sene bendeki bütün kitaplarını okumak istiyorum.

Aslında bu ara iyi oldu çünkü historicalı arka arkaya okuyunca çok keyif almıyorsun. Arada okuyunca kafa dağıtmak için iyi oluyor. Özellikle ağır bir kitabın üstüne okursan çok iyi geliyor. Atsız’ın nefret ve öfke dolu cümlelerinden sonra Tehlikeli Aşk’ı okudum ve romantizm rüzgârlarına kaptırdım kendimi 😍

Jojo Moyes, Ardında Bıraktığın Kadın, Pegasus Yayınları, Çevirmen: Solina Silahlı, 511 Sayfa, 1. Baskı, 2014.

Jojo Moyes-Ardında Bıraktığın Kadın

Tehlikeli Aşk beni kesmeyince bir romantik kitap daha okumak istedim. Bu kitap da uzun zamandır kitaplığımda okunmayı bekliyordu. Yazar çok popüler ama benim yazardan okuduğum ilk kitap. Ben kitabı çok sevdim. Bu kadar akıcı olmasını beklemiyordum. 500 sayfadan uzun kitap iki günde bitti. Tarz olarak Sarah Jio’ya benzettim ama bence ondan daha iyiydi. Bu tarzı sevenler bir şans versin derim.

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Sevdiğin işi yaparak para kazanabilmek dünyanın en büyük nimetlerinden biri bana göre.

2. Hiç kimse gerçekten, tam anlamıyla mutlu değildi. Hem de hiç kimse.

3. Birkaç yıl önce yapılan çalışmalar göstermiştir ki bir çocuğun yaşam alanını yirmi beşten on beş metrekareye düşürdüğümüzde daha agresif ve birbiriyle iletişim kurma konusunda daha isteksiz oluyorlar.

Zülfü Livaneli, Balıkçı ve Oğlu, İnkılap Yayınları, 135 Sayfa, 2021.

Zülfü Livaneli-Balıkçı ve Oğlu

Livaneli’yi çok severim ama kendisinden okuduğum son birkaç kitap bende hayal kırıklığı yaratmıştı. Sanki yazar her sene kitap çıkarmak zorundaymış gibi seri üretime geçti ama bu durum kitaplarının kalitesini düşürdü bence. Bazı yazarlarda bu durumu gözlemliyorum. Yaşları ilerleyince anlatmak istedikleri bütün hikâyeleri anlatabilmek için acele ediyorlar.

Neyse ki Balıkçı ve Oğlu özlediğim Livaneli’den izler bulduğum bir kitaptı. Severek okudum. Yazarın en iyi kitabı olmasa da çıkardığı son beş kitap arasında en iyisi bence bu.  

Yaşar Kemal, Sarı Sıcak, Yapı Kredi Yayınları, 233 Sayfa, 27. Baskı, 2020.

Yaşar Kemal-Sarı Sıcak

Bu kitap yazarın öykülerinden oluşuyor. Ben daha önce yazarın seçme öykülerinin toplandığı Yolda kitabını okumuştum.(Yorumuma buradan ulaşabilirsiniz.) O kitapta yer alan öykülerin hepsi Sarı Sıcak’tan seçilmiş. Yani kitabın yarısını daha önce okumuşum. Bazılarını hatırlıyordum, o yüzden okumadım. Hatırlayamadıklarıma da hızlı hızlı göz gezdirdim ve hatırladım.

Yazın Yaşar Kemal okumak pek iyi bir fikir değilmiş, onu anladım. Öykülerin hepsi o kadar hüzünlü, acıklı ve kalp acıtan öyküler ki insanın canı acıyor okurken. Özellikle birkaç tanesini asla unutamayacağım. İşin kötüsü anlatılanların aynısının ya da çok benzerinin gerçekten insanların başına geldiğini bilmek. Adana sıcağında yazarın sıcak hava betimlemelerini okumak da pek yardımcı olmadı bana. Sonuç olarak mutlaka Yaşar Kemal okuyun, özellikle öykü sevenler bu kitabını mutlaka okusun ama yazın okumayın diyorum 😀

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Herkes kendindeki kazığa bakmadan saman çöpü arıyor elin gözünde.

2. Eğer bir insanda azıcık insanlık varsa yalan söylemez. Dedikodu yapmaz. Dedikoduyla bir insanı vurmak, küçültmek insanlıktan çıkmış, bozulmuş, çürümüş, elinden hiçbir şey gelmeyen, elinden hiçbir şey gelmediğini kabul edecek kadar düşkünlemiş bir insanın karıdır. Bu duruma gelmiş bir insanı karşına almak onun durumuna düşmek olur.

Bu kitaplar arasında okuduklarınız var mı? Okumak istedikleriniz? Merak ettikleriniz? Yorumlarınızı bekliyorum. Yeni yazılarda görüşmek üzere.