Yapboz
koleksiyonum 1. yazısında (okumak için tıklayınız) kendime 3 yeni yapboz
aldığımı, onları yapmak için sabırsızlandığımı ama bunun aylar alabileceğini
yazmışım. Sonuç: 9 ay geçti ve 3 yapboz da kutularında duruyor L İşten
güçten, boş vakitlerimde de kitap, film, dizi ve internetten bir türlü vakit
bulup da o yapbozlara başlayamadım. Koleksiyonumun ikinci parçası hiç
beklemediğim bir anda ve yerden geldi.
Geçen
hafta eşimle birlikte Konya’ya abisini ziyarete gittik. Eşimin yeğenleri Betül
7. Sınıfa, Zeynep ise 3. Sınıfa geçtiler bu yıl. Geçen sene onlara 300 küsur
parçalık bir Türkiye haritası yapbozu almıştık. Hem boş vakitlerinde
oyalanırlar hem de şehirlerin yerlerini öğrenirler diye. O yapbozu defalarca
yaptıktan ve şehirlerin yerini öğrendikten sonra babalarına 1000 parçalık bir
manzara yapbozu aldırmışlar.
Betül
bu 1000 parçalık yapbozu birkaç kere yapmış ama bizim ziyarete geleceğimizi
duyunca beraber yaparız diye yapbozu parçalarına ayırmış. Bir gece 23 sularında
ikimiz yapbozun başına oturduk ve abartmıyorum yapboz ertesi gün 23 sularında
bitti. Resmen 24 saatte 1000 parçayı yerleştirdik. Gerçi %70’ini Betül yaptı,
benim payım anca %30’dur. (Tabii o son parçayı kaybetmeyip yapbozu tamamen bitirseydik daha iyiydi ama neyse ki firmanın eksik parça temin etme garantisi var.)Ben de şimdi başlarım ama bitirmesi uzun sürer diye o
kadar zaman yapmayı ertelediğim yapbozlarımı düşündüm. Meğer o kadar da zor
değilmiş onları bitirmek.
Tabii
bir de bu işin yetenek boyutu var. Kimi insan sabırsız olduğu ya da dikkat
sorunu yaşadığı için yapboz yapmada maalesef başarılı olamıyor. Kimi insan da
parçaya bakıp direkt onun nereye konulacağını söylüyor (Henüz 12 yaşında
olmasına rağmen Betül de bu grupta). Ben işte bu iki grubun arasındayım, orta
yetenekteyim. Renk ve desene göre parçaları ayırıp nereye gelebileceğini tahmin
ediyorum ama parçaları tek tek deneyerek yerleştiriyorum. Bu da bana doğal
olarak zaman kaybettiriyor.
Sonuç
olarak yapbozda çok yetenekli olmasam da yapboz yapmaktan ne kadar zevk
aldığımı hatırladım. En iyisi ben burada size bir söz vereyim de yeni yapboz
için aylarca beklemeyeyim. Başlamaya üşensem bile sizden utanıp yaparım J 3 ay içinde
yani 19 Ekim’e kadar yeni bir yapboz yazısı yazacağım.
Siz
yapboz yapmayı sever misiniz? Yaptığınız yapbozların fotoğrafı var mı? Hadi bu
konu hakkında konuşalım. Yapboz yapmak kadar bu konu hakkında konuşmanın da
hoşuma gittiğini fark ettim J
NOT:
Türkçesi dururken puzzle demiyoruz ve yapbozu kullanıyoruz değil mi? İmza: Bir
Türkçe öğretmeni J
Şu yapboz işinden bir tek ben anlamıyorum sanırım. Stres atmak ve zaman geçirmek için çok ideal diyorlar ama o kadar ballandira balladira anlatmışsın ki küçük parçalarla ben de mi başlasam? :)
YanıtlaSilBüyükler için boyama kitapları varmis yakında ona başlayacağım. Sen de bir bak, cok keyifliymiş yapan arkadaşların çalışmaları seyirlik ;)
Valla bence de stres atmak için ideal ama bazı arkadaşlar da parçaları uygun yere koyamadıkça daha beter stres oluyorlar :-) Sanırım denemeden sevip sevmeyeceğini bilemezsin.
SilBen boyama yapmayı severim. O büyükler için olan boyama kitaplarını gördüm ama desenleri bana çok küçük geldi. Onları güzel bir şekilde boyamak için uğraşmak gerekiyor. Bir de o işe girmeyeyim, elimde olan işlerin hakkını vereyim yeter. Eğer sen başlarsan boyadığın resimleri paylaş. Merak ederim.
Sanırım sabır ve taktik gerektiren bir uğraş. En sonunda arkama yaslanıp yapbozu bitirmenin gururunu yaşamak en güzeli. Kolay gelsin.
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Yapboz yapmayı çok güzel tarif etmişsiniz. Aynen öyle oluyor .-)
Silselam bız annemle hep yapboz yaparız beyın jımnastıgı gerçekten!
YanıtlaSilSelam. Uzmanlar da zaten zihni geliştirmek için yapboz yapmayı tavsiye ederleri. Yani çok iyi yapıyorsunuz.
SilEşime ilk hediyem böyle bir yapbozdu, pek severim, güzel aktivite bence!
YanıtlaSilÇocuklar, gençler, yetişkinler kısacası herkes için yapboz güzel bir hediye bence. Doğru bir hediye tercihi yapmışsınız.
Sil24 saatte 1000 parça iyi performans. o zaman sırada 5 000 var hadiii deneyin. yaptım kaç tane süper zevk :)
YanıtlaSil5000 bin mi? Yok, ben almayayım :-) Elimde 2 adet 1000 parçalık, 1 adet de 1500 parçalık var. Ben böyle 500 parça arttıra arttıra giderim ama 5000'e gelebileceğimi sanmıyorum :-(
Sil:)
Silhadi bak mim yapsanaaaaa :) şimdi yazdıım :)
Gördüm bile. Bu aralar bloga bir şey yazamıyorum. Bari birikmiş mim'leri yazayım da blog boş kalmasın demiştim. Senin saçmalama mim'ini de yazarım artık :-)
SilSevmez miyiz?! Hem nasıl severim :)
YanıtlaSilBen geçen yıl 1500 parçalık bir yapboz yaptım. Büyük olarak ilk deneyimim.
Nasıl rahatlatıcı bir aktivite anlatmam mümkün değil. O dönem kafamda birçok sorun dönüp dolaşıyordu. Ve ben her sorunu o yapbozun başında çözmüştüm. Aklıma geldikçe bile duygulanıyorum.
Hatta o dönem şu hikayeyi yazmıştım: http://afede-hali.blogspot.com.tr/2014/01/yapboz.html
Sonrası en güzeli. Çerçeveletip annemle babama, yayla evi için hediye ettim. online ortamda fotoğrafı yok. Bloguma yükleyince paylaşırım sizinle de.
Bende yapboz yapmayı çok seviyorum ama nedense bayağıdır oturmadım başına :)
YanıtlaSilİşte asıl mesele başına oturabilmek:-) Oturduğunuz anda bitirmek için uğraşıyorsunuz. Ben de şu an taşınma evresinde olduğum için başlayamıyorum ama eylül ayında 1000 parçalık bir yapboza başlamak istiyorum.
SilŞu an yazınızı okuyamıyorum ama en kısa zamanda okuyacağım. Keşke yapbozun bittiği halini de çekseydiniz. Nasıl bir resim olduğunu merak ettim. Yapboz benim de kafamı dağıtıyor. Onun başına oturduğum anda bütün dertlerimi unutup parçanın nereye konulacağını düşünüyorum. Kafa dağıtmak için birebir :-)
YanıtlaSil