İnci Aral’dan İki Deneme Okudum

Ocak ayındaki Çukurova Kitap Fuarı’ndan İnci Aral’ın deneme ve öykü kitaplarını çok uygun bir fiyata almıştım. Onları yavaş yavaş okumaya başladım. Bir deneme sever olarak ilk tercihim yazarın deneme kitapları oldu.

Yazar bu iki kitapta gazete ve dergilerde yazdığı yazılarını toplamış. Kitaplar farklı bölümlere ayrılmış. İçlerinde kitap eleştirileri, kitap önerileri, yazarın kitaplarını nasıl yazdığının öyküleri ve anıları gibi bölümler yer alıyor. Ben özellikle iki bölümden çok hoşlandım. Bir yazarın kaleminden başka bir yazarın kitabının eleştirisini okumaktan ve yazarın kitap tavsiyeleri vermesinden. Yazarların önerdikleri kitaplar benim için ayrı bir önemde oluyor.

İnci Aral’ın kalemini ve deneme türünü seven kişilere indirimle çok uygun fiyata alabilecekleri bu iki kitabı da öneriyorum.

Siz bu kitapları okudunuz mu? Beğendiniz mi? Okumak ister misiniz? İnci Aral kitaplarını sever misiniz? Yorumlarınızı bekliyorum. Yeni yazılarda görüşmek üzere.

Yazma Büyüsü, Kırmızı Kedi Yayınları, 167 Sayfa, 1.Baskı, 2011.

(Yazma Büyüsü) ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Bazı yalnızlıklar üretkendir, insanı besler. Bazıları da öldürür.

2. Peter Handke’nin annesini anlattığı Mutsuzluğa Doyum adlı küçük romanını okuduğumda, aşka düşmüşçesine sarsıldığımı hatırlıyorum. V.Woolf’un Dalgalar’ı, Ingeborg Bachman’in Malina’sı beni alt üst eden, değiştiren kitaplar oldular. Üstelik Bachman Ölü Erkek Kuşlar’ı yazdırdı bana. Böyle kitaplar kışkırtıcıdır, yazdırır insana ve asla eskimezler.

3. Güney Amerikalı yazarlar içtenlikleri, gerçeği vurgulayan ustalıklı fantezi dünyaları ve hayatın farklı kanallarda atan nabzını yakalayabildikleri için beni çok ilgilendiriyorlar. Yaşama pratiklerinin zenginliği, esnekliği ve doğallığı bende hayranlık uyandırıyor. Carlos Fuentes’in iki başyapıtı: Artemio Cruz’un Ölümü ve Deri Değiştirmek; Cortazar’ın o büyük Seksek’i; G.C. Infante’nin Kapanda Üç Kaplan’o ve elbette Marquez’in bütün eserleri, bence dünya edebiyatının şaheserleridir.

4. Amerikan edebiyatı konu olduğunda Faulkner’den söz etmeliyim. Bu önemli yazar beni ve yazarlığımı çok etkiledi. Sürekli okuduğum, dönüp dönüp baktığım kitapları ise Ağustos Işığı, Ses ve Öfke, Döşeğimde Ölürken.

5. Ya bizimkiler? Nahit Sırrı Örik’in Abdülhamit Düşerken’i; Tanpınar’ın Sahnenin Dışındakiler’i; Mithat Cemal Kuntay’ın Üç İstanbul’u… Sonra Orhan Kemal; Nezihe Meriç ve çağdaşım, arkadaşım olan niceleri… Ve şairlerimiz; Nazım, Dıranas, M.C. Anday, İlhan Berk, Edip Cansever, Turgut Uyar… Cemal Süreya, Necatigil, Metin Altıok, Haydar Ergülen…

6. Gençliğimde Dickens’a bayılırdım. Damağımda kalan tat bozulmasın diye yeniden okumuyorum. Biliyorum ki Dickens büyüktür. İngiliz edebiyatı da elbette. Henry James’in Türkçeye çevrilmiş birkaç kitabı, örneğin Yürek Burgusu elimde eskidi okunmaktan. Aynı kitaptaki Ormandaki Canavar ve Daisy Miller öykülerini herkesin okumasını salık veririm. Bir de o kaçınılmaz John Fowles var ki onu okurken edebiyatın gücünü keşfedersiniz. Abanoz Kule, Fransız Teğmen’in Kadını, Yaratık, Koleksiyoncu ne güzel romanlardır. Sevdiğim son İngiliz ise Ian McEwan. Türkçede arka arkaya yayımlanan kitaplarını kaçırmıyorum.

7. Unutmayalım, dünyadaki her şey politiktir. Politikasızlık bile.

Anlar, İzler, Tutkular, Kırmızı Kedi Yayınları, 159 Sayfa, 1.Baskı, 2018.

(Anlar İzler Tutkular) ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Anlattığım öykü ya da romanın sonunu baştan bilmem. Kahramanlarım kendi sonlarını kendileri hazırlar ve yazarlar. Tıpkı gerçek yaşamda olduğu gibi. Heyecan verici olan budur, bağımlılık yaratan da.

2. Calvino bu dünyada acı çekmemenin iki yolu olduğunu söylüyor: “Birincisi pek çok kişiye kolay gelir. Cehennemi kabullenmek ve görmeyecek kadar onunla bütünleşmek. İkinci yol riskli, sürekli bir dikkat ve eğitim istiyor; cehennemin ortasında cehennem olmayan kim ve ne var, onu aramak ve bulduğunda tanımayı bilmek, onu yaşatmak, ona fırsat vermek."

3. –Onun için hiçbir şey yapamadım.

-Hayır, elinden geleni yaptın, sevdin onu. (Bir filmden)