Yaş 35… Yolun Yarısına Geldim

30 Ağustos itibariyle 35 yaşındayım. Yaşta sayıların önemine hiçbir zaman inanmadım. İnsanın hissettiği ve davrandığı yaşta olduğunu düşünürüm. Böyle yazınca benim genç hissettiğimi ve “Ben daha 20 yaşındayım.” diyeceğimi sandıysanız yanıldınız. Ben kendimi yıllardır 60 yaşında gibi hissediyorum 😁

Yine de insan bu yaşa gelince bir durup düşünüyor. Cahit Sıtkı Tarancı’nın meşhur dizeleri nedeniyle sanki hayatımızın yarısına gelmiş gibi hissediyoruz. Tabii ki bu durum herkese göre farklılık gösteriyor ama insan yine de bir dönüp ben ne yaşamışım diye hayatının muhasebesini yapıyor.

Ben kendi hayatıma baktığımda son zamanlarda değiştiğimi görüyorum. Bu değişim olumlu anlamda değil ne yazık ki. Fiziksel olarak, zihinsel olarak, mental olarak her geçen gün kötüye gidiyorum gibi. Önce aylar süren lohusa sendromu, sonra pandemide eve hapsolmanın getirdiği bunalım… Üstünden zaman geçse de benim hayatımdaki izleri geçmedi. Geçmişi geride bırakıp yoluma kaldığım yerden, yeni baştan başlamam gerektiğini biliyorum. Başlıyor gibi oluyorum ama en ufak sorunda, en ufak sıkıntıda tekrar dağılıyorum. Çok basit bir şey bile beni üzmeye yetiyor. Bendeki en kötü değişim de bu. Ben eskiden pozitif biriydim. Olumsuz olaylar canımı sıkmazdı. Kötülüklere, tersliklere şöyle bir üzülür geçerdim. “Demek ki hayırlısı buymuş. Sağlık olsun. Her şey yoluna girecek.” diye düşünürdüm ve gerçekten de her şey yoluna girerdi. Şimdi kötü düşündükçe hep kötü şeyler oluyormuş gibi ama iyi düşünmek de elimden gelmiyor. En azından şimdilik.

Hayatta en sevdiğim şey karar almak olabilir. Karar almaktaki başarımın binde birini o kararları uygulamada gösterseydim şimdi bambaşka bir hayatım olabilirdi. Buraya bundan sonraki hayatım için aldığım kararları yazmayacağım. Yazıp gerçekleştiremeyince daha çok üzülüyorum. Zaten artık eskisi kadar büyük hedefler de koymuyorum kendime. Dediğim gibi “Şunu yapacağım.” diye büyük büyük şeyler hedefleyip yapamayınca kendime olan saygım azalıyor. Sadece seneye bugün, bugünkü hâlimden daha iyi ve daha mutlu olmak istiyorum. Bu bana yeter.