KISA KISA KİTAP YORUMLARI #1

SUNA KIRAÇ - ÖMRÜMDEN UZUN İDEALLERİM VAR

Ömrümden Uzun İdeallerim Var kitabını şimdi hatırlayamadığım bir blogda görmüştüm. Arkadaşın yorumuyla kitap ilgimi çekmişti. Okul kütüphanesinde kitaba rastlayınca fırsat bu fırsattır dedim ve kitabı alıp okudum.

Kitap Vehbi Koç’un kızı Suna Kıraç’ın hayatını anlatan biyografi-anı tarzında bir kitap. Kıraç’ın çocukluğundan, genç kızlığından başlıyor, yetişkinliği, iş hayatına atılması, yaşlılığı ve hastalığıyla devam ediyor. Kitabın ilk bölümü diyebileceğim gençliğini  merakla ve hızla okudum ama iş hayatının anlatıldığı bölümler çok detaylı geldiği için bana hitap etmedi. Oraları atlayarak okudum. Buna rağmen Kıraç’ın ne kadar başarılı bir iş kadını olduğunu anladım.

Kitapta Türkiye’nin en zenginlerinden Vehbi Koç’un cimrilik anılarını okumak hem güldürdü hem düşündürdü.

Kitap Suna Kıraç ve eşinin sahibi oldukları yayınevinden çıkmış ama maalesef kitabın baskı kalitesi düşüktü. Keşke başarılı yayınevlerinden birinden çıksaydı ya da kendileri basımına özen gösterselerdi diye düşündüm. Kitabın gelirinin Suna Kıraç’ın kurucusu olduğu Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı’na bağışlanacak olmasını takdir ettim.

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Ömrümden uzun ideallerim var.

2. Bir evladın sevildiğini en çok hissettiği anın anne ve babasının en çok üzüldüğü an olması hayatın bir çelişkisi olsa gerek.

3. “Bana bir gün başbakanlık teklif etseler, bir de GS Kulübü başkanlığı teklif etseler; GS Kulübü başkanı olmak isterim, başbakan olmak istemem.” Abdi İpekçi

4. “İtibar 30 yılda kazanılır, bir gecede kaybedilir.” Vehbi Koç

5. Vehbi Koç için israf en çok sakınılması gereken bir yasaktı. Uçak yolculuklarında bile ekonomi sınıfına biniyor, neden Business Class’ta uçmadığına ilişkin sorulara ise “Uçağın arka tarafı başka yere mi gidiyor?” diye yanıt veriyordu.

6. “Her zaman adama göre iş değil işe göre adam bulun.” Vehbi Koç

SUZANNE COLLİNS – ALAYCI KUŞ

Açlık Oyunları üçlemesini Alaycı Kuş’u da okuyarak bitirdim. Son kitap beklentimin altında kaldı. İlk iki kitap kadar sevemedim, bu yüzden onlar kadar hızlı okuyamadım. Kitabın yarısı Katniss’in bunalımlarını, ikilemlerini okumakla geçti. İnsan bir serinin son kitabından daha çok hareket, olay bekliyor. Buna rağmen iyi ki okumuşum dediğim bir seri oldu Açlık Oyunları. Distopya olarak değil de gençlik romanı olarak düşünürseniz beğenerek okuyacağınızı düşünüyorum.

Serinin ilk iki kitabıyla ilgili yorumuma buradan ulaşabilirsiniz.

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. İnsanın kendini toplaması, dağılmasından on kat daha fazla çaba gerektiriyor.

2. O, insanları severdi. Uzun yılların sonunda hakkında bir fikir sahibi olabildiği, seçilmiş birkaç kişiyi değil, herkesi.

HELEN FİELDİNG - BRİDGET JONES’UN GÜNLÜĞÜ 2 / MANTIĞIN SINIRI

Bridget Jones’un ilk kitabını eğlenerek okuduğumu burada yazmıştım. Ara vermeden devam kitabını okudum. Yine eğlenceli yine komik olaylarla birkaç günlüğüne kafamı dağıttım, mutlu oldum. Sizin de amacınız buysa bu seriyi öneririm. Yalnız Mr. Darcy’nin filmlerde daha âşık olunası olduğunu söylemem lazım.

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Biliyorsun erkekler çocuk sahibi olmadan önce asla çocuk sahibi olmak istemiyorlar.

2. Ne kadar gelişkin gibi davransalar da tıpkı annelerinin babalarına baktığı gibi bakılmak istemeyen bir erkekle karşılaşmadım daha.

3. –Bridget! Amma zayıflamışsın!

-“Öyle mi?” dedim, bu gözlemin telefondan yapıldığını anımsayana kadar sevinerek.

ALPER CANIGÜZ - TATLI RÜYALAR

Sevgili Eren, Alper Canıgüz kitaplarını okumak istediğimi duyunca bana Tatlı Rüyalar’ı hediye etti. Kendisine bir kez daha teşekkür ediyorum. 

Tatlı Rüyalar yazarın ilk kitabıymış. Çok ilginç bir konusu ve yazarın sürükleyici bir anlatımı vardı ama benim bayıldığım bir kitap olmadı. Kesinlikle kötü değil ama takip ettiğim arkadaşlarım yazarı o kadar seviyor ki sanırım ben beklentilerimi artırmışım. Bir arkadaşım yazarın tarzının Murat Menteş’e benzediğini söylemişti. Ben Murat Menteş’in Ruhi Mücerret kitabına hayran kalmış ve 2015 senesinde okuduğum en güzel 10 kitaptan biri seçmiştim. Buradan okuyabilirsiniz. Bu yüzden şimdilik Alper Canıgüz favori yazarlarım arasına giremese de Tatlı Rüyalar yazarın ilk kitabı olduğu için kendisini okumaya devam edeceğim. İçimden bir ses diğer kitaplarının daha iyi olduğunu söylüyor. Özellikle Alper Kamu kitaplarını okumak için sabırsızlanıyorum.

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. “Belki de insan korktuğu için kaçmıyor, kaçtığı için korkuyor.” William James

2. Konfüçyüs’ün dediği gibi: “Dosdoğru tehlikenin yüreğine git, orada huzuru bulacaksın.”

ERİCH SCHEURMANN – GÖĞÜ DELEN ADAM

 Sevgili Neşeli Kitap Vagonu, doğum günümde hediye edilmesini istediğim kitaplar yazımı okuyup bana Göğü Delen Adam’ı hediye etti. Buradan kendisine bir kez daha teşekkür ederim. Hediye aldığım kitapları okumayı ayrı bir seviyorum J

Yazar, Avustralya kıtasında Samoa Adası’nda yaşayan kabile şefinin gözünden 1920’li yılların Avrupa’sını anlatıyor. Anlatılanlar o kadar tanıdık ki sanki günümüzü ve bizi anlatıyor gibi hissediyorsunuz. Demek ki hiçbir şey değişmiyor, sadece daha kötüye gidiyor diye düşünüyorsunuz. Çılgın koşturmacaların arasında durmak, kendinizi dinlemek ve ne istediğinizi bulmak istediğiniz bir anda Göğü Delen Adam’ı okumalısınız. Size iyi geleceğine eminim. Özellikle minimalist yaşam tarzını benimsemeye çalışanlara tavsiyemdir.

Bu arada kitabın sonundaki yazarın biyografisini okuduğunuzda kitabın kurmaca değil gerçek olduğunu öğreniyorsunuz. Yazar Büyük Okyanus’taki Samoa’da yaşamış 1 yıl. Samoa’daki kabilelerden birinin reisi olan Tiavealı Tuiavii ile tanışmış. Tuiavii bir kez Avrupa’da bulunmuş ve orayı gözlemlemiş. Yazar, şefin konuşmalarını not etmiş ve döndükten yıllar sonra bunları çevirmiş.

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. Hep söylüyorum, bunun bir hastalık olması lazım. Çünkü, diyelim ki beyaz adamın içinden bir şey yapmak geçiyor. Yürekten istiyor hem de. Belki güneşlenmek, belki de ırmakta kanoyla dolaşmak istiyor ya da canı sevdiği kızı çekiyor. Hemen her seferinde aynı düşünceye kapılıp bastırır bu isteğini: “Keyfe zamanım yok.” Oysa zaman orada öylece durur. O ise en iyi niyetle bile görmez onu. Zaman alan binlerce şey sıralayıp yakına yakına işinin başına çöker. Oysa işi ne zevk ne eğlence verir ona. Üstelik kendinden başka zorlayan da yoktur. Papalagi, birdenbire zamanı olduğunu, her şeye rağmen zamanı olduğunu ya da birinin ona zaman ayırdığını görse bile – Papalagiler birbirlerine ha bire zaman ayırırlar, hemen hiçbir şey bunu yapmak kadar yüceltilemez – yine de sevinç duymaz. Ya da çalışmaktan yorgun düşmüştür. Ve her seferinde bugünün işini yarına bırakır.

2. Zavallı, şaşkın Papalagi’yi bu çılgınlıktan kurtarmalıyız. Zamanını geri vermeliyiz. O küçük, yuvarlak zaman makinelerini parçalayıp ona güneşin doğuşundan batışına kadar bir insanın kullanabileceğinden çok daha fazla zaman olduğunu anlatmalıyız.

3. Doğru düşünseydi, elimizle sıkı sıkıya tutamadığımız hiçbir şeyin bizim olmadığını bilmesi gerekirdi. Aslında hiçbir şeyi sıkı sıkıya tutmadığımızı da.

4. Çünkü sürekli aynı şeyi yapmak kadar hiçbir şey zor gelmez insan.

5. Ölü olmadıkları halde, yaşamaz onlar.

Bu kitaplar arasında sizin okuduklarınız var mı? Okumak istedikleriniz? Çok beğendiğiniz ya da o kadar sevmediğiniz? Fikirlerinizi benimle paylaşırsanız sevinirim. Yeni yazılarda görüşmek üzere J