Kemal Sayar-Beni Sessiz de Sevebilir Misin?

Kemal Sayar, Beni Sessiz de Sevebilir Misin, Timaş Yayınları, 160 Sayfa, 4. Baskı, 2019.

                                                             

Herkese merhaba. Aslında bu kitabı ayrı bir postta yazmayacaktım ama baktım ki çok alıntı yapmışım, toplu yorumlarımda paylaşsam çok uzun olacak, bu yüzden ayrı bir postta yazmaya karar verdim.

Kemal Sayar’dan daha önce Yavaşla kitabını okumuş ve burada paylaşmıştım. Annemlerde kaldığım bir gün yanımda kitap olmayınca okumak için kardeşimin kitaplığından ince, çabuk bitecek bir kitap seçmek istedim ve bu kitabı seçtim. Kapak fotoğrafının güzelliği, kitabın kısa yazılardan oluşması, içinde bol fotoğraf olması ve yazarı daha önce okumuş olmam kararımda etkili oldu.

Yazar aşk, sevgi, günümüz ilişkileri, kadın-erkek ilişkileri vb. konulardaki görüşlerini toplamış kitabında. Hoşuma giden cümleleri oldu. Katıldığım çok yer de oldu. Tabii okuduktan kısa süre sonra etkisi ve aklımda kalanlar uçtu gitti ama bana keyifli bir iki saat geçirtti. Zaten bu tarz kitapları ara ara hayata mola vermek, anın tadını çıkarmak ve farkındalık yaşamak için okumak lazım. Sonrasında günlük koşturmacamıza dönüyoruz.

Siz bu kitabı okudunuz mu? Hiç Kemal Sayar kitabı okudunuz mu? Yazarı sever misiniz? Bu türden kitaplar okur musunuz? Yorumlarınızı bekliyorum.

NOT: Kitabın adını hep “Beni Sensiz de Sevebilir misin?” diye okuyordum. Doğrusunu bitirdikten sonra bloğum için not alırken fark ettim 🙈

ALTINI ÇİZDİKLERİM: 1. “Ey gönül! Şimdi sorarım sana, hangi aşk daha büyüktür?

Anlatılarak dile düşen mi, anlatılmayıp yürek deşen mi?” Şems-i Tebrizi

2. Aşk artık gürültücü. Aşkı ruhunda dinlendiren sevgililer yok, ortalığı telaşa vermek, yakmak, yıkmak, kırmak istiyor aşk. Yok olurken yok etmek istiyor. Eskinin sessiz ve içli âşıkları nerede şimdi? Aşkını içinde bir ateş gibi gezdiren, “Yaktığımdan daha büyük ateşlerde yandım.” diyen o mahzun sevgililer yok.

3. “Dil, kelimeler pek çok şeyi açıklar ama aşk, üzerine kelimeler düşmediğinde daha berraktır.” Mevlana

4. “Elimden gelse hiç konuşmazdım.”

5. Yüzleşmeden hakikat bulunmaz, acı çekmeden büyüyemezsin.

6. Acil olan önemli olandan çalıyor. Bir şeylerin telaş gerektirmesi onun önem sırasında öne çıkmasına yol açıyor. Halbuki gerçekte önemli olan usulca, zaman ve emekle kotarılır.

7. Tevazu, öğrenmenin ön koşuludur. Geçmişte medrese kapılarının boyunu kısa tutarlarmış ki insanlar ilim mekânına kafasını eğmeden giremesin.

8. O kadar uyuşmuş hâle düşüyoruz ki bazen ancak ruhumuz acıdığında fark ediyoruz yaşadığımızı.

9. Sorun gördükçe kaçan insanlar aslında hayatlarını daha da zorlaştıranlardır.

10. “Az şeye sahip olan değil, daha çok için çırpınan fakirdir.” Seneca

11. “Elinde olanı kendine yeter saymayan kişiyi, koca dünyanın efendisi yapsan da mutsuzdur yine de.” Epikür

12. “Kâfi nedir bilen kişi zengindir.” Tao Te Ching

13. Bazı evlerde o kadar eşya vardır ki eşyalar oturur, ev sahipleri ayakta durur.

14. “Ölümden değil, bir türlü hayata başlayamamaktan kork.” Marcus Aurelius

15. “Uygarlık gereksiz ihtiyaçların sınırsız bir biçimde çoğaltılmasıdır.” Mark Twain

16. Hayatımızın en güzel anları, bütün ruhumuzla orada olduğumuz anlardır.

17. Bazen adaletsizlik biz rahatımızdan vazgeçemediğimiz için gelir. Canımız yanmasın diye, canı yananların iniltilerine kulak tıkadığımız için.

18. “Kötülüğün zaferi için gerekli olan tek şey iyi insanların hiçbir şey yapmayışıdır.” Edmunda Burke

19. Hakikat yaralar, yalan ise öldürür.

20. Bırak hakikat incitsin seni, bir yalan avutacağına.

21. Bırak kendin olduğun için sevmesinler, başkası olduğun için alkışlayacaklarına.